Երիտասարդ տաղանդավոր մարդկանց մահը միշտ խորը կարեկցանք ու վիշտ է առաջացնում։ Այն հիշեցնում է մեզ կյանքի փխրունության մասին, և որ մեզանից ոչ ոք պաշտպանված չէ անսպասելիից:

 

Արվեստի աշխարհում երիտասարդությունը և ստեղծագործությունը հաճախ համարվում են անսահմանության և էներգիայի հոմանիշ: Մենք սովոր ենք երիտասարդ տաղանդավոր մարդկանց տեսնել որպես հույսի և փոփոխությունների խորհրդանիշ։ Ուստի նրանց հեռանալը միշտ զգում է ինչ-որ կարևոր և արժեքավոր բանի կորուստ:

 

Վերջին տարիներին Հայաստանում մի քանի ողբերգական դեպք է տեղի ունեցել, երբ երիտասարդ տաղանդավոր մարդիկ իրենց ժամանակից շուտ են մահացել։

 

2020 թվականին մահացել է սիրված երգիչ Հայկոն, իսկ երեկ Երևանում մահացել է հայտնի երգիչ Արա Մարտիրոսյանը։

 

Այս երկու երգիչները ոչ միայն արտիստներ էին, այլեւ ոգեշնչում շատերի համար։ Նրանց երաժշտությունը կրում էր ուրախություն, հույս և սեր։ Ուստի նրանց հեռանալը հսկայական դատարկություն է թողնում երկրպագուների սրտերում:

 

Հայկոյի և Արա Մարտիրոսյանների մահը ևս մեկ հիշեցում է, որ կյանքը կարող է շատ կարճ լինել. այն ստիպում է մեզ վերանայել մեր արժեքները և մտածել, թե ինչպես ենք մենք ապրում մեր կյանքը:

 

Մենք պետք է գնահատենք մեզ տրված յուրաքանչյուր պահը։ Մենք պետք է ձգտենք իրականացնել մեր երազանքներն ու ստեղծագործ գաղափարները։

 

Հայկոյի և Արա Մարտիրոսյանի նման վառ անհատականությունների հիշատակը մեզ հետ է մնում նրանց ստեղծագործությամբ և աշխարհում թողած ազդեցությամբ։ Նրանց անցումը մեզ հիշեցնում է, որ ամեն օր արժեքավոր է, և մենք պետք է լիարժեք ապրենք կյանքը՝ ձգտելով մեր հետքը թողնել ուրիշների սրտերում:

 

Կյանքը լիարժեք ապրելու համար կարևոր է.

  • Գնահատել ժամանակը. Ամեն օր նվեր է։ Մի հետաձգեք այն, ինչ կարող եք անել այսօր:

  • Ձգտել երազանքներին: Մի վախեցեք երազել և իրականացնել ձեր երազանքները:

Հայկոյի և Արա Մարտիրոսյանների մահը ողբերգություն է, որը կոչ է վերաիմաստավորելու մեր կյանքը և որոշումներ կայացնելու։