... և գալու է ժամանակը, երբ սովորական զբոսանքը` դրսում, դառնա ամենասպասված ու երանելի պահը:
Հ.Գ. պարզվում է, որ ես ահավոր շատ եմ սիրում քայլել, չէ, չվազել, չնստել ինչ-որ տեղ, չկանգնել, այլ քայլել... քայլել ու մտածել:
Քայլել կանաչներով թաթախված ու կանաչների մեջ` արևից թեթև կկոցած աչքերով:
