Նազենի Հովհաննիսյանի գրառումը ՝ 

«Կարոտը ինձ համար ամենաթանկագին զգացումն է։

Առհասարակ հագուրդը, կուշտ լինելը, ավելի ճիշտ՝ հղփանալը, իջեցնում է մարդուն ներքև։ Կարոտից է առաջ գալիս ամեն բարձր բան։ Իդեալներն ինչ են որ,-հոգու կարոտներ

։ Եվ հենց սրա համար է լավ մենակությունը, մենակության մեջ ամենավսեմ հաճույքներ կան և դրանք այն րոպեներն են, երբ մարդու հոգին լա՜յն, խաղա՜ղ, անվրդով ծփում է և սիրտը քաղցր-քաղցր ճմլում՝ երբեմն որոշ, երբեմն անորոշ կարոտներով…»


ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆ Փետրվարի 19, 1869 թվական.
Ամենայն հայոց բանաստեղծ: